GRUZJA

Jest to strona o kulturze ,historii, kuchni i wrażeniach z wyjazdu do Gruzji. Bazuje m.in. na autorskich zdjęciach z 2016 roku.


Historia

Historia Gruzji gruzja_historia_krzyz_nino

Prawdopodobnie gruziński wyodrębnił się najpóźniej w drugim tysiącleciu przed Chrystusem. Niektórzy badacze przesuwają ten moment aż 8 tysięcy lat wstecz!. Gdzieś na przełomie I i II tysiąclecia przed Chrystusem pojawiły się dialekty kilku grup etnograficznych – Swanów, Lazów i Megrelów. W IV wieku przed Chrystusem pierwszy król gruzińskiej Iberii wprowadził do zapisu języka asomtawruli, czyli wczesną formę gruzińskiego alfabetu. Jednak część gruzińskich naukowców uważa, że oryginalny alfabet języka gruzińskiego powstał cztery tysiące lat wczesniej. Pierwsze państwa gruzińskie – Kolchida i Iberia – powstały już w starożytności. Gruzja była drugim krajem na świecie, który przyjął chrześcijaństwo. Dokonał tego król Iberii Mirian II w 317 roku.
W wyniku I wojny światowej powstała Republika Gruzińska. Akt niepodległości 18ogłoszono 26 maja 1918 r. Niepodległy byt Gruzji przerwała wiosną 1921 r. agresja Armii Czerwonej. Mimo zaciętego oporu wojsk gruzińskich nie udało się powstrzymać sowieckiego zaborcy. W 1924 r. sowieci krwawo stłumili gruzińskie powstanie narodowe. Większość terytorium niepodległej Gruzji znalazła się w sowieckiej republice a wewnątrz niej utworzono jednostki autonomiczne – dwie republiki (Adżarią i Abchazją ) i obwód (Południowa Osetia). Niektóre regiony przekazano Turcji oraz Armenii i Azerbejdżanowi. W latach 30-tych XX wieku przez Gruzję przetoczyła się fala terroru, który pochłonął najwięcej ofiar wśród inteligencji.

 

Po rewolucji październikowej w 1917 Gruzini, podobnie jak inne narody byłego Imperium Rosyjskiego, ogłosili niepodległość, tworząc 26 maja 1918 Demokratyczną Republikę Gruzji, która została podbita przez bolszewików w 1921. Po klęsce rząd gruziński ewakuował się do Stambułu. Tam w imieniu Józefa Piłsudskiego attaché wojskowy polskiej ambasady, płk Balicki zaoferował posadę żołnierzy kontraktowych gruzińskim oficerom. Z oferty tej skorzystało ok. 100 oficerów narodowości gruzińskiej, którzy służyli w Wojsku Polskim jako gruzińscy oficerowie kontraktowi. Leniniści utworzyli w Gruzji – Republikę gruzińską SRR, która 12 marca 1922 weszła w skład Zakaukaskiej Republiki Radzieckiej i pozostała w niej do 5 grudnia 1939. W latach 1921-1924 gruzińscy partyzanci stawiali opór krwawo stłumiony przez Armię Czerwoną (powstanie sierpniowe w 1924). W 1931 roku dekretem Józefa Stalina Abchazja została pozbawiona statusu republiki ZSRR i wcielona do Gruzińskiej SRR jako republika autonomiczna. Po chruszczowowskiej odwilży, na terenie Gruzińskiej SRR rozwinął się czarny rynek, czyniąc gruzińską gospodarkę jedną z najwydajniejszych na terenie ZSRR, lecz zarazem powodując ogromną korupcję.

 

wojna 1W latach 80., na skutek gorbaczowskiej pieriestrojki powtórnie ujawniły się gruzińskie aspiracje niepodległościowe. 31 marca 1991 98,91% Gruzinów opowiedziało się w referendum za niepodległością, która została ogłoszona 9 kwietnia.

7 sierpnia 2008, siły zbrojne Gruzji koncentrują się wokół Osetii Południowej, często zaczynając ostrzał wsi osetyjskich i miasta Cchinwali w ramach operacji pod kryptonimem „Czyste Pole”. W odpowiedzi siły osetyjskie ostrzeliwują pozycje gruzińskie. Późnym wieczorem władze Gruzji powiadomiły, że rozpoczynają operację w celu wojna 3„przywrócenia konstytucyjnego porządku” w Osetii Południowej. 8 sierpnia nad ranem premier Gruzji Lado Gurgenidze zapowiedział, że Gruzja będzie kontynuować operację wojskową w separatystycznej Osetii Południowej aż do ustanowienia „trwałego pokoju”. Wojska rosyjskie wkroczyły na tereny autonomii Osetii, biorąc pod swoją kontrolę tereny Osetii Południowej oraz Abchazji, gdzie dotychczas znajdowały się siły gruzińskie. W szeregu miejsc wojska rosyjskie przekroczyły na pewien czas granice autonomii Osetii oraz Abchazji (m.in. zdobywając miasta Gori, Poti, Zugdidi i Senaki). 

Poniższy film pokazuje Gruzję podczas wojny w 2008 roku. Widać tam zniszczenia domów, infrastruktury. W filmie zawarte są też dramatyczne relacje świadków, którzy opisują jak ich życie zmieniło się przez konflikt.

Obecnie Gruzja wygląda już zupełnie inaczej, choć ślady niedawnej wojny są gdzie-niegdzie widoczne.